Dress code typu biznes casual to mniej oficjalny strój biznesowy, który nadal jest profesjonalnym ubiorem. Panowie mogą zrezygnować z garnituru jak również z krawatu. Nadal obowiązuje koszula, ale może być ze sweterkiem. Panie mogą sobie pozwolić na dyskretne sukienki i żakiety najlepiej w stonowanych kolorach, ale w niektórych Firmach są już na porządku dziennym mocniejsze kolory i wyraziste nadruki. Obuwie nadal powinno zakrywać palce i nie można zapomnieć o rajstopach. Ubranie nie powinno być prześwitujące, jak również bielizna nie może być widoczna. Bluzki powinny być dopasowane, ale nie obcisłe i nie powinny pokazywać ramion, tym bardziej pach. Również dekolt powinien być skromny. Zamiast bawełnianych spodni chino można założyć ciemne, klasyczne jeansy, a zamiast butów na obcasie baletki.

Biznesowy styl casual powinien świadczyć o naszym profesjonalizmie, dlatego sprane jeansy, legginsy, szorty i T-shirty są zabronione. Nieodpowiednie jest wszystko, co ma pochodzenie sportowe: adidasy, „eleganckie” dresy, bluzy, puchowe kurtki oraz bluzy z kapturem, sportowe torby, w tym torby na ramię, plecaki są zabronione.

Przyznam się szczerze, że jak te wszystkie wskazówki dotyczące najmniej eleganckiego biznesowego ubioru analizuję i porównuję z codziennym ubiorem w firmach produkcyjnych, gdzie pracując w biurze, nie ma się kontaktu z klientem, to już sprane jeansy z T-shirtem są na porządku dziennym. A jak ktoś zakłada koszulę do jeansów jest uważany za osobę elegancko ubraną…

Również zawody, w których kreatywność jest podstawą, mają swoją niszę ubraniową… tam się zezwala o wiele więcej “własnego stylu” w ubiorze.

Z tego powodu podjęłam decyzję na podział ubrań typu biznes casual na dwa rodzaje: elegancki styl i swobodny styl. (Niestety dla osób, które chciałyby zobaczyć “kreatywne ubrania” nie mam niestety przykładów.)